آموزش محیط زیست
مهجبین ردایی؛ اسماعیل صالحی؛ شهرزاد فریادی؛ محمدرضا مثنوی؛ لعبت زبردست
چکیده
سکونتگاه‌های شهری معاصر با توسعه، دگرگونی و پیچیدگی روزافزون موجب اختلال در نظام اکولوژیک و پیوند انسان- طبیعت، بخصوص در شهرهای کویری شده و بحران قرن بیست و یکم یا کاهش تاب‌آوری شهری را رقم زده است. بسیاری از الگوهای ارتباطی انسان -طبیعت و راه‌حل‌های الهام گرفته از محیط طبیعی حامی اصول و مفاهیم تاب‌آوری و پایداری است. به‌منظور ...
بیشتر
سکونتگاه‌های شهری معاصر با توسعه، دگرگونی و پیچیدگی روزافزون موجب اختلال در نظام اکولوژیک و پیوند انسان- طبیعت، بخصوص در شهرهای کویری شده و بحران قرن بیست و یکم یا کاهش تاب‌آوری شهری را رقم زده است. بسیاری از الگوهای ارتباطی انسان -طبیعت و راه‌حل‌های الهام گرفته از محیط طبیعی حامی اصول و مفاهیم تاب‌آوری و پایداری است. به‌منظور کاربست ابعاد انسانی در برنامه‌ریزی، لازم است که عقلانیت اکولوژیک یا به عبارتی ایده‌های مبتنی بر شواهد، اصول و استراتژی‌های پیوند انسان- طبیعت تجلی‌یافته در شهرهای کهن، استخراج، انتقال و در ساختار و عملکرد اکوسیستم شهری بکار گرفته شود. ازاین‌رو، هدف مطالعه حاضر، ایجاد شهرهای تاب‌آور از طریق عقلانیت اکولوژیک و جستار حلقه پیوندی عقلانیت اکولوژیک و تاب‌آوری شهری است. این مطالعه یک بررسی توصیفی-تحلیلی و ابزار گردآوری اطلاعات روش کتابخانه‌ای است. ضمن استنتاج و تطبیق مؤلفه‌های ساختاری- عملکردی فرایند یادگیری اجتماعی و عقلانیت اکولوژیک، یادگیری اجتماعی به‌عنوان حلقه کاتالیزوری در بسط عقلانیت اکولوژیک و ارتقاء تاب‌آوری استنتاج شده است و با استفاده از مدل ساختاری-تفسیری، مؤلفه‌های استراتژیک در بسط عقلانیت اکولوژیک استخراج و درنهایت مدل مفهومی بسط عقلانیت اکولوژیک در برنامه‌ریزی شهرهای تاب‌آور از طریق حلقه پیوندی یادگیری اجتماعی ارائه شده است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که مؤلفه‌های قابلیت درک پیچیدگی و ظرفیت انعطاف‌پذیری دو فاکتور استراتژیک در ابزار بسط عقلانیت اکولوژیک در جهت برنامه‌ریزی شهرهای تاب‌آور است و یادگیری اجتماعی به‌عنوان ابزار مدیریتی سازگارانه و مشارکتی نقش قابل‌ملاحظه‌ای در انتقال عقلانیت اکولوژیک و ارتقاء تاب‌آوری شهری دارد.
